รวมภาพวาด "ในหลวง ร.9 " ที่คุณต้องอยากแชร์ต่อ
"ฉันเกิดในรัชกาลที่ ๙" เป็นประโยคที่มีทั้งความสุข ความทุกข์ และความภาคภูมิใจอยู่ในนั้น ที่สำคัญคือคำสอนของ "ในหลวง" หรือ "พ่อ" ของเราก็อยู่ในนั้นเหมือนกัน... :)
วันหนึ่งเราคงมองย้อนกลับมา...
ครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ วันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๙ เราได้เสีย "พ่อของแผ่นดิน" หรือ "ในหลวง (รัชกาลที่ ๙)" ไป ...ถึงจะฝืนใจแค่ไหน สุดท้ายเราก็ต้องเผชิญกับวันถัดไปที่ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วอยู่ดี.. วันที่ใครๆ ก็เรียกกันว่าการเริ่มเข้าสู่"แผ่นดินใหม่"
ดึกคืนวันที่ ๑๓ เช้าของวันที่ ๑๔
...วันที่หน้าเฟซบุ๊คเริ่มกลายเป็นสีเทา เป็นครั้งแรกที่เฟซบุ๊คทำให้เราร้องไห้ และอมยิ้มได้ในเวลาเดียวกัน อาจเป็นเพราะข่าวร้ายของเมื่อวาน ที่เรายังแอบหวังให้มันไม่ใช่เรื่องจริง อาจเป็นเพราะวิดีโอ รูปภาพ ข้อความดีๆ ที่เตือนให้เรายังมีสติ พร้อมรับกับความเปลี่ยนแปลง ที่เราเองก็เคยได้ยินมาเหมือนกันว่าจริงๆแล้ว.. "ความเปลี่ยนแปลงมีอยู่ในทุกวัน อยู่ที่เรานั้นเห็นมันรึเปล่า" ซึ่งไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้แค่เรื่องเดียว แต่หมายถึงทุกเรื่องรอบตัวเราในทุกวัน
ปรากฎการณ์ประหลาด
ความน่าปลื้มใจสำหรับคนเรียนวารสารอย่างเรา คือการได้เห็นใครหลายคนลุกขึ้นมาเขียนอะไรบางอย่าง ที่แค่อ่านดูก็รู้ว่าทุกคนพยายามเขียน และบันทึกช่วงเวลานี้ให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าถ้าผ่านช่วงนี้ไป คงไม่มีอะไรมาทำให้รู้สึกได้ขนาดนี้อีกแล้ว รวมถึงคนส่วนใหญ่ที่อ่านข้อความพวกนั้นจนจบ แล้วพิมพ์คอมเม้นท์กลับไปจนยาวเหยียด เพียงเพราะอยากแชร์ความรู้สึกที่มีต่อ "พ่อ" คนเดียวกันเท่านั้นด้วยเหมือนกัน :)

คราวนี้เราก็เลยอยากแชร์ "ภาพวาดแทนความรู้สึก" บ้างค่ะ เป็นภาพที่ใครหลายคนวาดขึ้นมาเพื่อระลึกถึงภาพความทรงจำที่มีต่อพ่อของเรา บางภาพเจ้าของภาพอนุญาตให้แชร์ และให้นำไปใช้ได้โดยไม่ต้องขออนุญาตเลยด้วยซ้ำ แต่เราสนับสนุนให้ทุกคนให้เครดิตกับเจ้าของภาพที่สร้างสรรค์งานขึ้นมา เพื่อเป็นการให้เกียรติกันด้วยดีกว่านะคะ :)








ตอนนี้เกือบทุกคนคงเคย "รักใครสักคน ทั้งที่ไม่เคยเจอ"เหมือนกัน อาจเป็นเพราะเราเห็นเขาบ่อยๆ ตามสถานที่ต่างๆ หรือฟังเรื่องเล่าของเขาผ่านคนอื่นมาโดยตลอด ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำ สิ่งดีๆที่เขามี ความสามารถของเขา
มีบ้าง ที่บางครั้ง.. ก็ได้รับฟังเรื่องที่คนอื่น บอกว่าเขาไม่ดี เราไม่รู้หรอกว่าเรื่องไหนบ้าง ที่เป็นเรื่องจริง ไม่จริง เขาอาจเคยทำผิดพลาดบ้าง..
แน่ล่ะ ก็เขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งนี่นา
แต่สิ่งที่รู้ ก็คือ..
เราเห็นเขาทำงานหนักมาตลอด ตั้งแต่เราเกิด เราอาจไม่เคยเห็นเขาทำงานมาตลอด 70 ปี เหมือนกับคุณยายของเรา แต่เราก็รับรู้ถึงความทุ่มเทมาตลอด 20 ปี ที่เราเกิดมา เราเห็นความน่ารัก ความรักที่หลายๆ คนมีให้เขา ความจริงใจ ที่เขามีให้ต่อคนของเขา หน้าที่ของเขา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ ทำให้เรา 'รัก' คนๆนี้
รักสิ่งที่เขาทำมานาน
รักปณิธานของเขา
รักแผ่นดินของเขา..
และไม่เคยคิดฝัน..
ว่าจะมีวันที่ต้องกล่าวอำลากับเขา
คนที่เราไม่เคยคุยกัน แต่กลับสำคัญราวกับเป็นลมหายใจ
หลับให้สบาย..
ถึงเวลาพักแล้ว..
ทุกคนบนโลกเป็นมนุษย์เหมือนกันไม่ว่าจะในฐานะอะไร อย่างที่เค้าว่ากันว่า "ทุกคนเป็นสีเทา" ในตัวเรามีสีขาวกับดำผสมกัน มีเรื่องดี เรื่องไม่ดี อย่างนึงที่เรามั่นใจ คือ การมองเห็นสิ่งดีในตัวคนอื่น มีความสุขมากกว่าการเอาแต่มองหาเรื่องไม่ดีแน่นอน แค่มองย้อนกลับกันว่าเราเองก็เคยมีเรื่องที่ไม่ดี แต่ตอนนี้เราดีกว่าตอนนั้น แล้วเข้าใจคนอื่นว่าเขาก็อาจเป็นแบบนั้นเหมือนกัน แล้วปล่อยให้เป็นเรื่องของเขา ก็พอแล้ว ...เพียงพึงระลึกไว้ว่า "สิ่งที่พ่อไม่อยากเห็นมากที่สุด คือเราที่ทะเลาะกัน"
เวลาออกไปพบเจอผู้คน เรายังอยากเห็นคนฝั่งตรงข้ามส่งยิ้มมาให้เราแทนที่จะทำหน้าบึ้งเลยจริงมั้ย? จะดีกว่ามั้ยคะ ถ้าเราลองส่งยิ้มไปให้เขาก่อน.. เราควร "ไว้ทุกข์" แต่ไม่ควร "เศร้า" ไปตลอด ยิ้มบ้าง ขำบ้าง แบบไม่สุดโต่ง เราควรหยุดเศร้าให้เร็วที่สุด เพราะในหลวงเองก็คงไม่อยากให้เราเศร้านานนัก :) รักกันไว้นะคะคนไทย
เครดิต :https://www.wongnai.com/articles/drawing-of-king-bhumibol-adulyadej?ref=ct